Klimaat? Nee, milieu....

The environment is a hot topic in Canada. It’s also the foundation of our work at the Narwhal, so we do our best to cover these issues as they develop. Some of our ongoing coverage is included below.
Canada’s Oilsands
The single largest source of carbon emissions is Canada’s oil industry, according to Environment Canada. The agency found that oil and gas accounts for a quarter of Canada’s greenhouse gas emissions. Of that, the oilsands is the most carbon intensive.
The oilsands have become a global focus for climate activists. Environmentalists target it for its emissions-intensive extraction process and destructive land use. The industry is aware of these criticisms, and has made some progress in reducing the carbon intensity. Its cumulative impact, however, continues to grow. (https://thenarwhal.ca/topics/environmental-issues-canada/)

Het begint met milieu en om de een of andere reden wordt het klimaatverandering?

Japan is an East Asian Country comprising of four main islands and thousands of other small islands. This sovereign island nation is located on the Northern Coast of Pacific Asia. Surprisingly, only 18 % of Japans’ land is suitable for settlement, a reason the population of this great nation is clustered in the central cities.
One major reason as to why Japan will always remain in our minds and tongues is because of Tokyo; World’s Largest Urban Center in the entire world. More unbelievable is that, Tokyo, which happens to be the capital city of Japan, is also the home to 36 million people. That is real incredible! It is more than the total population of several other nations. (https://www.apfed.net/overview-japans-environmental-issues-policies/)

Dat is op zich toch al een goede weerlegging van The Population Bomb van Paul Ehrlich?
Zie https://en.wikipedia.org/wiki/The_Population_Bomb en https://www.groene.nl/artikel/we-zijn-niet-met-te-veel

De explosieve bevolkingsgroei zal leiden tot een totale ineenstorting van de mondiale orde, voorspelde bioloog Paul Ehrlich in 1968. Inmiddels telt de wereldbevolking zeven miljard mensen, maar volgens Ehrlich stevenen we nog altijd af op de Apocalyps.... Het roekeloze tempo waarin mensen zich voortplantten zou volgens Ehrlich leiden tot een totale ineenstorting van de mondiale orde. Zolang de voedselproductie de explosieve bevolkingsgroei niet bij kon benen leek een ongekende hongersnood onafwendbaar. Binnen afzienbare tijd – een jaar of twintig schatte hij – zou de wereld vervallen in complete chaos. India dreigde te verworden tot een massagraf en het kon maar zo zijn dat Engeland in 2000 van de wereldkaart verdwenen was. Het enige wat nog soelaas kon bieden was het drastisch terugschroeven van het geboortecijfer, zo nodig met onorthodoxe maatregelen.
The Population Bomb is een dun boekje, eerder een activistisch pamflet dan een doorwrocht wetenschappelijk werk. De bioloog liet iedere professionele terughoudendheid varen om vol op het orgel te gaan. Mitsen en maren waren niet bruikbaar in een betoog dat uitdrukkelijk bedoeld was om de lezer tot actie aan te sporen. Het werd hem niet in dank afgenomen door collega’s die vreesden dat Ehrlich met zijn onbezonnen en boude waarzeggerij niet alleen zijn eigen geloofwaardigheid, maar ook die van de milieuwetenschap als geheel zou ondergraven. Het bleek een gegronde zorg... hij viel de lezer niet lastig met statistieken of cijfers, maar maakte zijn punt liever met doorzichtige, maar daarom niet minder effectieve literaire kunstjes. Hij schreef een fictief verhaaltje waarin de Derde Wereldoorlog in volle gang was. Hij bedacht hypothetische krantenberichten over een wereld geteisterd door hongersnood. En hij schetste een scenario waarin een gemuteerd virus miljarden mensen als een pestplaag uitroeide. De oorzaak van alle misère liet zich raden: ‘Too many people.’
Het was voornamelijk de toon die veel collega’s tegen de borst stootte, niet zozeer de onderliggende kerngedachte. In feite deed Ehrlich immers weinig anders dan het herkauwen van het welbekende argument van Thomas Malthus. De misantropische demograaf had in 1798 in An Essay on The Principle of Population exact dezelfde waarschuwing de wereld in gestuurd, zij het in minder hysterische bewoordingen. Ook liep Ehrlich perfect in de pas met de Club van Rome, die in het publicatiejaar van The Population Bomb werd opgericht – met dit verschil dat Ehrlich de complexe grenzen-aan-de-groei-problematiek reduceerde tot één simpele variabele: bevolkingsgroei....
In plaats van zijn toon te matigen om de achterliggende ideeën te redden, doet Ehrlich er de laatste tijd nog een schepje bovenop. Terwijl eerdere bondgenoten hem al in de steek hebben gelaten en hun eerdere stelligheid betreuren, beschouwt Ehrlich zichzelf nog altijd als de Cassandra van de milieubeweging. In een interview met The New York Times, 47 jaar na de verschijning van The Population Bomb, toont hij zich niet onder de indruk van alle kritiek: ‘Als ik het boek vandaag zou hebben geschreven zou mijn toon alleen maar apocalyptischer zijn.’
(https://www.groene.nl/artikel/we-zijn-niet-met-te-veel)

Japan bestaat ondanks de hoge bevolkingsdichtheid nog steeds:

Even though Japan is one of the countries that have taken a bold step regarding responsiveness to environmental issues and overall cleanliness, industrial activities and agriculture still pose some environmental challenges. Waste management is the biggest environmental problem in Japan.
Despite the fact that Japan is a tiny island nation where there is not much room, a lot of trash is disposed of. In a move to reduce the waste, municipal government decided to use their facilities and burn the waste. Little did they realize that was the beginning of another problem – Air pollution.
As air pollution became a threat again, the government adopted aggressive recycling to curb the problem. According to the 2010 review by the Economic Co-operation and Development (OECD), there is a need for Japan to put more measures to cut down on waste.
Fukushima Nuclear Reactor Problem – CNN Explains
Fukushima nuclear disaster is an incident that will forever remain in the hearts of millions of people around the world. To the Japanese, the accident remains a major environmental issue that the state is still dealing with, up to today.
In March 2013, the Fukushima Nuclear plant was disabled. However, there are still problems related to the accident that is still plaguing the environment. A report dated August 2013 revealed that radioactive water was leaking into the Pacific Ocean from the plant.
Air pollution was a serious problem with the Japanese government in the 20th century. Despite this impending challenge, thorough and aggressive policies have changed the story of this island sovereign state. The cities of Japan have been designated by World Health Organization (WHO) as having the cleanest urban air on the planet.
...
According to a 2010 report, there are indications as noted by OECD that Japan has made significant progress in environmental issues through the implementation of a series of aggressive strategies. The OECD indicated that distinct improvement was made regarding water usage, air emission and waste management by the municipal.... Regarding economic development, Japanese is regarded as one of the most prosperous and modern nations in the world. Over the past years, the country has responded so aggressively to air pollution and the dangers posed by the devastating nuclear plant disasters.
It appears, the only obstacles standing on the way to adopting clean technology are political interference and state bureaucracies. However, it is expected that Japan will continue to emphasize the importance of adopting clean technology on a global scale. (https://www.apfed.net/overview-japans-environmental-issues-policies/)

Niet klimaat, maar lucht-, water- en bodemkwaliteit, samen met afvalbeleid en de gevolgen van kernenergie zijn milieuproblemen in Japan.