Nu het weer warmer wordt zie je meteen dat mensen de link leggen met klimaatverandering en via dat onderwerp met een catastrofale klimaatcrisis. Vervolgens zie je dan in reacties de link met overbevolking. Ik vind het altijd vreemd en een beetje eng. Weer is geen klimaat, dus een zonnige dag is geen bewijs voor 'klimaat'verandering, maar:
"Het is vandaag 5 graden boven nul op de Noordpool. Normaal is het er rond deze tijd ongeveer -25 graden. Het is alsof het half maart dagenlang 40 graden is in Nederland. 'Uniek en zorgelijk'. "Ik denk dat we in de jaren 30 van deze eeuw voor het eerst aan het eind van de zomer een ijsloze Noordpool gaan meemaken", vertelt Maurice Middendorp van Buienradar aan RTL Nieuws. "Morgen bereiken we een piek van bijna 30 graden warmer dan normaal gesproken in maart."" https://www.welingelichtekringen.nl/natuur-en-milieu/3248731/extreem-record-op-de-noordpool-het-is-er-30-graden-te-warm.html
Dat warme weer is op zich best eng, maar is geen 'bewijs'. Het kan een natuurlijke variatie zijn. Aan de andere kant kan de opwarming van de aarde ook echt aan de hand zijn. Daar zijn ook voldoende grafische analyses van. Dat zijn echter geen voorspellende modellen. De computermodellen worden steeds gedetailleerder. Volgens het IPCC wordt het steeds erger, maar wat mij daarbij irriteert is het feit dat de nadruk op de hysterische catastrofale dystopie ligt en niet een vergroot begrip van van de oorzaken. Wat ik mis in de discussie is wat de oorzaken zijn. Hoe kunnen de broeikasgassen zorgen voor het opwarmen van het aardoppervlak in plaats van de lucht? Wat veroorzaakt de toename van CO2 in de lucht? Is het de overbevolking? Is het de ontbossing?
Waarom is er een klimaatdoel gesteld? Niet een handelingsperspectief van 10% minder CO2 uitstoten of 10 kg koolstof per jaar vastleggen, maar de wereldtemperatuur 2 graden Celsius verlagen!? Ik vind dat net zoiets als afspreken dat de wind 2 beaufort minder had mag waaien. Of bomen 2% meer blaadjes moeten gaan dragen. Onzinnig toch? Waarom is er een klimaatdoel? Ik ken geen enkel ander milieuaspect met zo'n doel.
Was het Montrealprotocol ook op die manier geformuleerd? Dat de onzonlaag 2 cm dikker moest zijn? Of was het het uitfaseren van CFKs? Hetbetrokken bedrijf werd later bekend door een andere afkorting; PFAS....
Protocol van Montreal Internationaal verdrag voor de bescherming van de ozonlaag. Het Protocol van Montreal is een internationaal verdrag dat opgesteld is om de ozonlaag te beschermen. Deze bescherming komt tot stand door de consumptie en de productie van een aantal stoffen (zoals halonen en CFK's) te reduceren. Voor elke groep van stoffen geeft het verdrag een tijdsperiode aan waarbinnen de productie van deze stoffen moet zijn beëindigd. (https://www.vmm.be/wetgeving/protocol-van-montreal)
The Montreal Protocol on Substances that Deplete the Ozone Layer is the landmark multilateral environmental agreement that regulates the production and consumption of nearly 100 man-made chemicals referred to as ozone depleting substances (ODS). When released to the atmosphere, those chemicals damage the stratospheric ozone layer, Earth’s protective shield that protects humans and the environment from harmful levels of ultraviolet radiation from the sun. Adopted on 15 September 1987, the Protocol is to date the only UN treaty ever that has been ratified every country on Earth - all 198 UN Member States. https://www.unep.org/ozonaction/who-we-are/about-montreal-protocol
Het Montreal Protocol heeft als eerste doel de bescherming van de ozonlaag, maar draagt ook bij aan vermindering van klimaatverandering. In oktober 2016 is in Kigali (Rwanda) door alle landen van de Verenigde Naties afgesproken om HFKfluorkoolwaterstoffen's onder te brengen in het Montreal Protocol en hun gebruik sterk terug te dringen. Het doel hiervan is het beperken van de bijdrage van HFK's aan klimaatverandering. Het Montreal Protocol van de Verenigde Naties uit 1987 heeft als eerste doel de bescherming van de ozonlaag. HFK's breken de ozonlaag niet af en maakten daarom van oudsher geen deel uit van het Montreal Protocol. Omdat HFK's worden gebruikt als vervangers van ozonlaag afbrekende stoffen (CFKVolledig gesubstitueerde chloorfluorkoolwaterstoffen's en HCFKniet-volledig gesubstitueerde chloorfluorkoolwaterstoffen's) hebben ze wel een relatie met het protocol. De landen van de Verenigde Naties hebben daarom sinds 2009 onderhandeld over het terugdringen van het gebruik van HFK's door middel van het Montreal Protocol. Dit heeft geleid tot een amendement van het protocol in oktober 2016. Wanneer voldoende landen het amendement hebben geratificeerd treedt het per 1 januari 2019 in werking. https://www.rivm.nl/fluorkoolwaterstoffen/montreal-protocol
The Montreal Protocol is an international treaty designed to protect the ozone layer by phasing out the production of numerous substances that are responsible for ozone depletion. It was agreed on 16 September 1987, and entered into force on 1 January 1989. Since then, it has undergone nine revisions, in 1990 (London), 1991 (Nairobi), 1992 (Copenhagen), 1993 (Bangkok), 1995 (Vienna), 1997 (Montreal), 1998 (Australia), 1999 (Beijing) and 2016 (Kigali)[1][2][3] As a result of the international agreement, the ozone hole in Antarctica is slowly recovering.[4] Climate projections indicate that the ozone layer will return to 1980 levels between 2050 and 2070.[5][6][7] Due to its widespread adoption and implementation it has been hailed as an example of successful international co-operation, with Kofi Annan quoted as saying that "perhaps the single most successful international agreement to date has been the Montreal Protocol".[8][9] In comparison, effective burden sharing and solution proposals mitigating regional conflicts of interest have been among the success factors for the ozone depletion challenge, where global regulation based on the Kyoto Protocol has failed to do so.[10] In this case of the ozone depletion challenge, there was global regulation already being installed before a scientific consensus was established. Also, overall public opinion was convinced of possible imminent risks.[11][12] The two ozone treaties have been ratified by 197 parties (196 states and the European Union),[13] making them the first universally ratified treaties in United Nations history.[14] These truly universal treaties have also been remarkable in the expedience of the policy-making process at the global scale, where only 14 years lapsed between a basic scientific research discovery (1973) and the international agreement signed (1985 and 1987)..... The treaty[Notes 1] is structured around several groups of halogenated hydrocarbons that deplete stratospheric ozone. All of the ozone depleting substances controlled by the Montreal Protocol contain either chlorine or bromine (substances containing only fluorine do not harm the ozone layer). Some ozone-depleting substances (ODSs) are not yet controlled by the Montreal Protocol, including nitrous oxide (N2O) For a table of ozone-depleting substances controlled by the Montreal Protocol see:[15] For each group of ODSs, the treaty provides a timetable on which the production of those substances must be shot out and eventually eliminated. This included a 10-year phase-in for developing countries[16] identified in Article 5 of the treaty. (https://en.wikipedia.org/wiki/Montreal_Protocol)
In 1973, the chemists Frank Sherwood Rowland and Mario Molina, who were then at the University of California, Irvine, began studying the impacts of CFCs in the Earth's atmosphere. They discovered that CFC molecules were stable enough to remain in the atmosphere until they got up into the middle of the stratosphere where they would finally (after an average of 50–100 years for two common CFCs) be broken down by ultraviolet radiation releasing a chlorine atom. Rowland and Molina then proposed that these chlorine atoms might be expected to cause the breakdown of large amounts of ozone (O3) in the stratosphere. Their argument was based upon an analogy to contemporary work by Paul J. Crutzen and Harold Johnston, which had shown that nitric oxide (NO) could catalyze the destruction of ozone. (Several other scientists, including Ralph Cicerone, Richard Stolarski, Michael McElroy, and Steven Wofsy had independently proposed that chlorine could catalyze ozone loss, but none had realized that CFCs were a potentially large source of chlorine.) Crutzen, Molina and Rowland were awarded the 1995 Nobel Prize for Chemistry for their work on this problem. The environmental consequence of this discovery was that, since stratospheric ozone absorbs most of the ultraviolet-B (UV-B) radiation reaching the surface of the planet, depletion of the ozone layer by CFCs would lead to an increase in UV-B radiation at the surface, resulting in an increase in skin cancer and other impacts such as damage to crops and to marine phytoplankton. But the Rowland-Molina hypothesis was strongly disputed by representatives of the aerosol and halocarbon industries. The chair of the board of DuPont was quoted as saying that ozone depletion theory is "a science fiction tale...a load of rubbish...utter nonsense". Robert Abplanalp, the president of Precision Valve Corporation (and inventor of the first practical aerosol spray can valve), wrote to the Chancellor of UC Irvine to complain about Rowland's public statements (Roan, p. 56.) (https://en.wikipedia.org/wiki/Montreal_Protocol)
Het protocol volgde vrij kort op de ontdekking van ‘het gat in de ozonlaag’ boven Antarctica. Daarbij moet je je geen echt ‘gat’ voorstellen, maar een voortdurende verdunning van de ozonlaag. De ozonconcentratie boven de zuidpool fluctueert van nature: aan het eind van de Antarctische zomer – als de zon zich weer laat zien – wordt de ozonlaag tot in september alleen maar dunner, om zich vervolgens weer te herstellen. Maar in 1985 stelden onderzoekers vast dat er naast die seizoensgebonden trend een andere zorgwekkende trend zichtbaar was: de ozonlaag was sinds de jaren zeventig elke lente dunner dan de lente ervoor. En de mens was de boosdoener: wij pompten stoffen in de lucht die ozon afbreken. ... En twee jaar later werd er dus al een protocol in het leven geroepen om de ozonlaag te redden. En dat heeft zijn vruchten afgeworpen, zo meldt Jonathan Shanklin, één van de onderzoekers die het ‘gat in de ozonlaag’ ontdekten. “Het Montreal Protocol is een opmerkelijke overeenkomst die duidelijke veranderingen in de atmosfeer voortbrengt.” ... Onderzoek wijst uit dat het gat in de ozonlaag begin deze eeuw langzaam stabiliseerde en de laatste jaren zelfs krimpt. Zo is het tussen september 2000 en september 2015 meer dan 4,4 miljoen vierkante kilometer kleiner geworden. “We riepen met zijn allen: weg met cfk’s. Nu zijn we we eindelijk van deze moleculen af en zien we hoe de planeet reageert,” aldus onderzoeker Ryan R. Neely III. “Het herstel van de ozonlaag is begonnen.” Toch zijn we er niet niet, zo benadrukt Shanklin. “De tekenen van herstel zijn er, maar we kunnen nog wel 50 jaar te maken hebben met gaten in de ozonlaag.” Het doet echter niets af van het succes van het Montreal Protocol. “Het Protocol laat zien dat wanneer beleidsmakers en wetenschappers samenwerken, het resulteert in enorme voordelen voor de samenleving. We moeten vergelijkbare acties ondernemen met het oog op de andere gassen die we in de atmosfeer brengen.” (https://scientias.nl/protocol-ozonlaag-redde-viert-week-30e-verjaardag/)
Zoals ik het begreep werd het gat in de ozonlaag gemeten en toen het werd gezien werd pas een probleem geformuleerd. Omdat de grootste producent van CFK's een alternatief product heeft, is het protocol een succes geworden. Op https://scientias.nl/protocol-ozonlaag-redde-viert-week-30e-verjaardag/ lees ik ook een reactie die zoiets stelt:
Het verbod op CFK (CFC of Freon in het engels) liep synchroon met het aflopen van het patent van DuPont op dat stofje en het verkrijgen van een nieuw patent op het vervang stofje, daar hebben ze vele miljarden mee verdient. (https://scientias.nl/protocol-ozonlaag-redde-viert-week-30e-verjaardag/)
De reactie gaat echter verder:
(https://scientias.nl/protocol-ozonlaag-redde-viert-week-30e-verjaardag/)CFK is (ongeveer 4x) zwaarder dan lucht, het is dus onmogelijk dat het hoog in de atmosfeer belandt, sterker nog, als je het morst op de grond zal het in de grond nestelen en dienen als plantenvoedsel. Ozon (o2) wordt continu gevormd zolang er zuurstof en zonlicht is doordat uv zonlicht de zuurstof moleculen raken, o2 splitst dan en de gesplitste moleculen (o1) hechten zich aan zuurstof moleculen, waardoor o3/ozon gevormd wordt. Chlorides hoog in de atmosfeer hebben wel een afbrekende werking, het is echter nooit aangetoond dat die van CFK's afkomstig zijn. De oceanen en vulkanen zijn de voornaamste bron van chloriden. De oceaan stoot jaarlijks 600 miljoen ton chlorides per jaar uit, CFK (+varianten) productie is ongeveer 750,000 ton per jaar. ...dat is 800x minder als uit de oceanen komt.
De reactie verwijst naar http://www.sweetliberty.org. En daar staat inderdaad:
Freon® was developed and patented by the DuPont Company. Ironically, the DuPont patents on Freon® ran out at about the same time the government decrees to ban the use of Freon® were issued. The leading replacement substances for Freon® were also developed by DuPont. The Freon® (HCFC) substances are far more costly and far more complex, to the extent that DuPont stands to make untold billions of dollars on the change out of this substance, and consumers will have an inferior product. Further, the DuPont substitutes have no supporting data to prove they meet environmental needs. Freon®, the "villain", is an odorless, tasteless, chemically neutral substance, which is HEAVIER THAN AIR, and by the laws of physics cannot rise into the atmosphere. If is spilled on the ground, it will settle in the soil and become plant food. (http://www.sweetliberty.org/issues/environment/ozonefreon_fraud.htm)
Nu weet ik niet wat ik daarvan moet denken.
Freon is een verzamelnaam voor een groep van chloorfluorkoolstofverbindingen (cfk's) die vooral in koelsystemen en spuitbussen gebruikt werd. Het woord Freon is een merknaam die toebehoort aan de firma DuPont. Freon was een van de gassen die mede het gat in de ozonlaag deed ontstaan. Het gebruik van die gassen in spuitbussen en koelkasten is daarom tegenwoordig verboden. Freon werd ontwikkeld als een veiliger alternatief voor ammoniak (NH3), methylchloride (CH3Cl), en zwaveldioxide (SO2), die voor de ontdekking van freon in koelsystemen gebruikt werden. Freon was zeer veilig, niet brandbaar noch giftig. Het werd zelfs gebruikt om branden te blussen. Voordat cfk's verboden werden, kostte freon ongeveer drie Amerikaanse dollar per kilogram en was dus zeer goedkoop. Sindsdien is het echter zeer moeilijk om op een milieuvriendelijke manier van freon af te raken. In januari 2005 kostte freon 187 dollar per kg. Freon 12® (ook bekend als R-12) was een populaire koelvloeistof voor het werd verboden. Wanneer men over freon spreekt bedoelt men dan ook meestal freon-12. De chemische formule is CCl2F2 en de chemische benaming van de stof is dichloordifluormethaan. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Freon)
Dichloordifluormethaan, ook R12 of Freon 12 genoemd, is een niet-giftig, kleurloos, onbrandbaar en vloeibaar gemaakt gas, met als brutoformule CF2Cl2. Het werd voor het eerst ontwikkeld door de Belg Frédéric Swarts. ... Het is zwaarder dan lucht en inert. Het werd als koelmiddel en drijfgas in aerosols gebruikt, tot het door het Montréal-protocol uit 1987 verboden werd. Chemisch gezien behoort het tot de groep van CFK's, meer bepaald tot de freonen. Het beschadigt de ozonlaag wanneer het in de hogere atmosfeer geraakt. Daarnaast fungeert de verbinding ook als broeikasgas. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Dichloordifluormethaan)
Okee, het zou kunnen dat het dus laag blijft vanwege het gewicht en niet bij de ozonlaag komt en vanwege commerciële redenen door Dupont wordt verbannen? Ik heb vroeger ook gedacht dat mensen die het gat in de ozonlaag verwarden met klimaatverandering het niet begrepen, maar ik lees nu ook dat het wel degelijk met elkaar te maken heeft.
September 21, 1974 | Vol. 106 | No. 12 Freon: Destroying the ozone layer? A fascinating paradox has surfaced regarding man, ozone and the atmosphere that adds an ironic twist to the story of technological advancement. Researchers have noted during the past two decades that nitrous oxides and hydrocarbon pollutants building up in the lower atmosphere are acted upon by sunlight to produce ozone (O3). High levels of ozone, in turn, cause respiratory problems and kill plants. Now, it seems, Freon and other fluorocarbon pollutants in the upper atmosphere may be removing ozone, which acts as a protective layer against harmful ultraviolet light. (Freon is a DuPont tradename but is used as a generic term by many scientists.) By polluting his own air, man may be creating too much ozone below, too little above and possibly deleterious effects from both conditions . . .Frank S. Rowland and Mario J. Molina, physical chemists at the University of California at Irvine, have proposed a model for freon breakdown and ozone destruction. It is based on a similar reaction between nitrous oxide and ozone in the lower atmosphere. First, they propose, freons in the stratosphere absorb ultraviolet light in the 1,750 to 2,200 angstrom range, and chlorine is liberated. The liberated chlorine atom in turn attacks ozone, breaking it into oxygen. Each chlorine atom can remove thousands of ozone molecules from the stratosphere in this way, Rowland predicts. Concentrations of fluorocarbons can be expected to reach 10 to 30 times their present levels if production continues to increase at the current nine percent per year. The result would be the destruction of 10 percent of the stratospheric ozone layer within 50 years, Rowland says. He has already calculated a one percent reduction in stratospheric ozone – a reduction that could result in about 8,000 additional cases of skin cancer this year, according to National Academy of Sciences statistics on skin cancer. (https://www.sciencenews.org/article/freon-destroying-ozone-layer)
A molecule of freon is a lot heavier than a molecule of oxygen or nitrogen, but it is still a million times or more lighter than a dust particle, a crystallite of salt, or an ice crystal. Rates of gravitational separation of different molecules are minute compared with the rates of various air currents that carry particles all over the place through the atmosphere. You know well how smoke particles, clouds, dust are held aloft in the atmosphere for long periods and carried to great heights. How much easier for freon molecules, which are a million times lighter! There is a bit of double-think on the part of the anti-scientific lobby, who try to tell us on the one hand that freon molecules can not get to the stratosphere, and on the other hand that salt particles can do so in great quantities. ... There have been direct measurements of freon levels in the stratosphere since 1975. Here are references to the very first ones: Schmeltekopf, P.D., et al., Geophys. Res. Lett. 2(1975), 393-396, and Heidt, L.E. et al., Geophys. Res. Lett. 2(1975), 445-447. The amount of salt spray in the stratosphere has also been directly measured. It is much smaller. See, for example, J.C. Delaney et al., J. Geophys. Res. Issue of December 20 1974. In both cases there are, no doubt, better more recent measurements (http://www.madsci.org/posts/archives/may97/862869374.En.r.html)
Unfortunately, the current Ozone Hole Theory is being pushed by an ignorant, arrogant group of ENVIRONMENTAL ELITISTS working daily to promote a socialist plan of PEOPLE CONTROL. They are supported by radical environmental groups with no interest in the welfare of American citizens and who are atheistic in their outlook. These ELITISTS draw support from the news media, tax free foundations, and many special interests. New age leaders of industries such as DuPont fall in line, as long as they are protected by government decrees to cover their BOTTOM LINE PROFITS. As reported in INSIGHT MAGAZINE 1/30/95, "in spite of repeated claims of Ozone loss because of Freon® (CFC) emissions, there is no sound evidence to support this assertion. The basic data seems to be contaminated." (http://www.sweetliberty.org/issues/environment/ozonefreon_fraud.htm)
CO2 is ook zwaarder dan lucht, maar komt toch echt tot hoog in de atmosfeer voor. (https://scientias.nl/protocol-ozonlaag-redde-viert-week-30e-verjaardag/)
De invloed van CFK's (moleculen die niet vrij in de natuur voorkomen maar volledig man-made zijn) is al lang en breed aangetoond in onafhankelijke onderzoeken. De aanwezigheid ervan in de stratosfeer en de werking ervan staan buiten discussie. ... CFK's worden uitgestoten bij vulkaanuitbarstingen. Uw stelling dat CFK's moleculen zijn die niet vrij in de natuur voorkomen maar volledig man-made zijn is dus onjuist.(https://scientias.nl/protocol-ozonlaag-redde-viert-week-30e-verjaardag/)
In spite of numerous erroneous academic assertions, CFCs are naturally occurring chemicals and are a significant component of active volcanism. Volcanic CFCs are emitted in the presence of compounds that raise the residence time of volcanic halogens in addition to intensifying their ozone damaging effect. This would suggest that volcanoes have had a significant impact on the ozone layer. Furthermore, when someone like Plimer appears to misquote one source, it is likely that it is the source that is misattributed and that underpinning can be found elsewhere for the assertion. It is just a matter of looking. (http://cfc.geologist-1011.net/)
Er is geen enkel bewijs dat het 'gat' in de ozonlaag er niet was vóór de satellietmetingen. De mens de schuld geven is het enige wat men gedaan heeft. Vervolgens doen ze hetzelfde met co2. En wéér zou de mens het gedaan hebben. Dikke vette leugens. (https://scientias.nl/protocol-ozonlaag-redde-viert-week-30e-verjaardag/)
Okee, ik dacht dat enkel klimaatverandering een controversieel onderwerp was, maar het is dus ook bij het gat in de ozonlaag. Ik vind het een vergezocht iets omdat Dupont later vanwege PFAS flink is aangepakt. Maar ook bij PFAS is er een rookgordijn en ontkenning. Het lijkt mij dat over freonen hetzelfde rookgordijn van ontkenning wordt gebruikt. En als het daar allemaal bij gebeurt, zou het dan ook bij klimaatverandering gebeuren?
Okee, maar dan nog de vraag is of het een probleem is zoals een rekensom, of dat het een catastrofe is zoals een kernramp? Vaak wordt klimaatverandering vertaald naar allerlei andere losstaande problemen zoals ziekten, zeespiegelstijging, overstromingen, wereldhonger, bosbranden, enzovoort. Lomborg is er druk mee om al die problemen statistisch weer te geven om aan te tonen dat het juist afneemt. De zeespiegelstijging komende eeuw zal hetzelfde zijn als afgelopen eeuw. De toename van stormen nemen volgens Lomborg volgens de rapporten van IPCC niet toe, maar volgens anderen zeggen de rapporten van IPCC juist wel!? Daar zit volgens mij wel een gat in de communicatie. Waarom steeds hameren op de ellende en niet op de wetenschappelijke causale verbanden?
Nadeel daarvan vind ik het nocebo-effect. Ga maar eens wandelen met iemand en ga na een tijdje zogenaamd klagen over pijnlijke voeten. Als je maar lang genoeg klaagt neemt de ander het over.
Het nocebo-effect is een negatief verwachtingseffect en de tegenhanger van het positieve verwachtingseffect dat bekend is als het placebo-effect. Populair gezegd: 'Angst maakt ziek'. Iemand met autoriteit kan door een ongunstige diagnose te stellen (per abuis of niet) een negatieve verwachting wekken.[1] Als er bovendien een onzeker klimaat is, zal deze diagnose sneller worden aangenomen. Bij onzekere, suggestibele mensen zal het effect groter zijn. ...Nocebo komt van het Latijn en betekent letterlijk "ik zal schaden". Hoewel de term 'nocebo' voor het eerst gebruikt is door Walter Kennedy in 1961 kreeg de term pas ruimere bekendheid sinds de jaren 1990. Voor die tijd werd uitsluitend gesproken over placebo. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Nocebo-effect)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten